Wiersze i piosenki o nadziei w „13”

Pszczyna

Dwudziesty piąty wieczór z „Poezją i muzyką pod 13” upłynął pod hasłem „Miejcie nadzieję”. Wybór tematu związany był z nastrojem okresu przedświątecznego i specjalnie dobrane utwory miały sprowokować gości do zastanowienia się nad tym, jaką rolę odgrywa w ich życiu nadzieja.

„Nadzieja istnieje zawsze, do ostatniej chwili. Dlatego właśnie jest nadzieją. Nie możemy jej zobaczyć, ale ona jest dostatecznie blisko naszych twarzy, byśmy czuli powiew poruszonego powietrza. Jest zawsze tuż obok i niekiedy udaje się nam ją schwytać i przytrzymać na tyle długo, by wygnała z nas piekło” (Jonathan Carroll).
I ta złota myśl była stopniowo rozwijana w trakcie programu, na który składały się wiersze Adama Asnyka, Adama Mickiewicza, Jana Kochanowskiego, Jana Andrzeja Morsztyna, Haliny Poświatowskiej, Wisławy Szymborskiej, Jonasza Kofty, Leopolda Staffa i Czesława Miłosza, które znakomicie recytowali: Marcin Piech, Krzysztof Dobosiewicz, Michał Pudełko i Renata Zborowska. Z zaprezentowanych wierszy wynikało, że „Prawdziwe życie zaczyna się wraz z prawdziwym marzeniem. Kto potrafi marzyć, nie stracił nadziei. A nadzieja może wszystko. Trzeba zawsze marzyć i mieć nadzieję, bo czasami tylko ona trzyma przy życiu” (Bernhard Lange).

O takiej nadziei mówiły też piosenki przygotowane na ten wieczór. I tak kolejno wysłuchaliśmy: „Jutro możemy być szczęśliwi” (Renata Zborowska z Łukaszem Bieleckim i Kacprem Wieją jako akompaniatorami), „W stronę słońca” (Karolina Olszowiec), „Niewiele mam (Justyna Ficek), „Cisza i wiatr” (Dorota Bieniek z Radosławem Miką na pianinie), „Różowa piosenka” (Julia Biela), „Musimy wierzyć” (Ola Paliczka), „Acidland” (Natalia Rudakiewicz), „Nadzieja moja” (Paulina Mika), „Moja i twoja nadzieja” (Magda Kawka), „Dobry dzień” i „Nadzieja” (Renata Zborowska).

Goście jak zwykle raczyli się kawą, herbatą, sokami, ciasteczkami oraz dodatkowo czekoladowymi jajeczkami wielkanocnymi, jak przystało na czas oczekiwania na święta wielkanocne.

Ogólnie wieczór był bardzo udany, co potwierdziła pani Marcelina Leki, która w imieniu gości podziękowała wykonawcom za stworzenie sympatycznego nastroju i piękne wykonanie tekstów mówionych i śpiewanych.

My żałujemy tylko, że okres przedświąteczny nie pozwolił wielu osobom w towarzyszeniu nam tym razem, ale mamy nadzieję, że następne spotkanie zaplanowane na 9 maja zgromadzi znowu sporo miłośników poezji w najlepszym wydaniu i wykonaniu. Zapraszamy już teraz na wieczór „Kocham świat”, kiedy będziemy się starać zarazić wszystkich naszym optymizmem.

„Żadna noc nie może być aż tak czarna, żeby nigdzie nie można było odszukać choć jednej gwiazdy. Pustynia też niem może być aż tak beznadziejna, żeby nie można było odkryć oazy. Pogódź się z życiem takim, jakim ono jest. Zawsze gdzieś czeka jakaś mała radość. Istnieją kwiaty, które kwitną nawet w zimie” (Phil Brosmans).

Renata Zborowska

jack