Smolarnia pełna historii

Na skraju lasu w Kobiórze, na ulicy Zmiennej znajduje się muzeum „Smolarnia”. Wiele osób nie zna tego zabytkowego obiektu oraz jego historii. A warto, bo to jedno z miejsc na mapie powiatu, które wpisuję się w jego bogatą historię związaną z panującymi rodami książęcymi

Miejsca takie jak to są też skarbnicą wiedzy dla pokoleń, jak wyglądało życie na XIX-wiecznych terenach dzisiejszego powiatu pszczyńskiego. Od 1848 r. do około 1916 r. wytwarzano w tym miejscu smołę z drzew rosnących w pobliskich lasach. Oprócz smoły wytwarzano tu także dziegieć, maź i terpentynę, które było produktami ubocznymi powstającymi podczas wytwarzania smoły. Procesowi temu towarzyszył brzydki, charakterystyczny zapach.

Muzeum stworzono z zabytkowych rzeczy przyniesionych przez mieszkańców Kobióra, związanych z historią tego regionu. Znajdziemy tu wiele obrazów, dewocjonaliów, tradycyjnych strojów, naczyń, mebli, instrumentów i innych przedmiotów z minionej epoki.

Nową ekspozycją, którą zagospodarowano dla odwiedzających jest pomieszczenie w całości poświęcone ks. Bernardowi Czerneckiemu, urodzonemu w Kobiórze. Ksiądz Czernecki zasłynął dzięki duchowej opiece i byciu duszpasterzem górników z jastrzębskich kopalń, strajkujących w 1980 r. Górnicy mogli liczyć na jego wsparcie i pomoc. Od 1980 do 2005 r. pełnił on funkcję kapelana śląsko-dąbrowskiej „Solidarności”. W związku z tą działalnością postanowiono wyróżnić osobę księdza, pozwalając odwiedzającym na poznanie jego osoby i osiągnięć. - Wcześniej mieliśmy rzeczy poświęcone ks. Bernardowi Czerneckiemu, jednak leżały niezagospodarowane. Postanowiliśmy poświęcić to pomieszczenie jego osobie – mówi Teresa Malcharek, wiceprezes Stowarzyszenia „Smolarnia”, opiekującego się muzeum.

Nim stworzono tu muzeum, budynek służył jako dom mieszkalny, zresztą do tej pory na górnym piętrze mieszkają lokatorzy. Po swoim dziadku, który kupił obiekt od ostatnich wytwórców smoły - Schnabla i Sommera, odziedziczył go Tadeusz Wieczorek. Obecnie spadkobierca mieszka tuż obok.

Kolejną nową ekspozycją, jaką może się pochwalić muzeum jest kolekcja wypchanych ptaków. Została stworzona przez nieżyjącego już kobiórzanina Józefa Domżoła, a na rzecz muzeum przekazał eksponaty jego wnuk. O tyle warto zobaczyć kolekcję, ponieważ wszystkie wypchane zwierzęta, to gatunki żyjące w okolicznych lasach. - Taka część kolekcji tylko została, a najciekawsze eksponaty wysłano na wystawy. W międzyczasie Józef Domżoł zmarł i wszystkie zwierzęta wysłane na wystawy nie wróciły. Wnuk przechowywał te ptaki w piwnicy, w końcu zaczęły mu przeszkadzać i chciał je spalić. Dostaliśmy propozycję, aby przejąć te eksponaty – opowiada Tadeusz Wieczorek, spadkobierca „Smolarni”.

Z budynkiem, który kiedyś służył jako smolarnia wiąże się też pewna legenda. Ostatni z właścicieli – Schnabel, podobno posiadał jedyną córkę. 18-letnią córkę smolarza miał adorować pewien młodzieniec, jednak pochodził on ze znacznie mniej zamożnej rodziny, dlatego ojciec dziewczyny definitywnie zakazał im spotkań, aby uniknąć mezaliansu. Młodzieniec został zmuszony do wyjazdu, a młoda dziewczyna z rozpaczy popełniła samobójstwo, wieszając się na haku, który do tej pory znajduje się na górnym piętrze budynku. Niespełna rok po tych wydarzeniach Schnabel i Sommer postanowili pozbyć się obiektu, aby nie wracać do bolesnych wspomnień, a nowymi właścicielami obiektu stali się Zuzanna i Jan Mazurowie, dziadkowie Tadeusza Wieczorka.

Obecnie muzeum otwarte jest w poniedziałki od godziny 16.00 do 19.00, jednak zwiedzanie możliwe jest także w inne dni i godziny po uprzednim kontakcie. Wstęp do obiektu jest bezpłatny, ale wszystkie wolne datki są mile widziane i zostaną wykorzystane na potrzeby muzeum. 

maj