Efekt cieplarniany

Podobno styknom czi dni bez sztromu, a człowiek bydzie po izbie lotoł jak poczaskany, kolejne kilka dni, a ło wojna nie trudno. Takie teorie snujom mądre łby i chyba jes w tym łodrobina prowdy.

Człowiek bez radia, gazet i telewizora zaczyno głupieć i tracić sie w tym świecie. Nie wie po prowdzie som co jes prziczinom takigo stanu rzeczy i co się dzieje bo widzi to co mo na wyciągnięcie łapy, jednak w lufcie fes czuć niepokój. Wiadomo, że ślepiami siengo yno swoigo placu, ale to zazwyczaj najmenij go łobchodzi. Z plotki kiero przendzie bez miasto rodzom się najstroszliwsze historyje, a potem to cza sie po lekku łokopać, zawrzeć chałupa na sztyry spusty i czekać - nie wiadomo zresztą na co. Nie godajonc ło tym, że bez sztormu kokotki łodmawiajom posłuszeństwa, w lodówce zaczyno wjoć i ni ma co do gemby wrazić.

Fto pamiynto niedawno listopadowo wichura siejonco totalno ruina na ślonskij ziemi. Zmaraszeni mieszkańcy Pszczyny lotali w sobota łod rana, bele zdążyć przed sonsiodem załopaczić się w mineralno, bo pysk cza kajś umyć i bajtlom herbata uwarzyć. Som zaliczyłech co najmij pienć punktów zanim przemiło jeszcze pani sprzedowczyni podała mi łostatni bochen chlyba i woda. Myślołech nawet, że nie wyleza i bez pożegnania z omom przindzie mi łodejś z tego świata bez tóż, że chop ze zadku paczoł jakbych mu walcem po zaoranym polu przejechał. A jo zrobiłech yno zakupy, niby jak co dzień. Udało się jednak, w końcu chop ze sklepu nie powalił mie na zolu prawym sierpem, nie przeoroł łon mojom miskom łokolicznych hasioków, bo widać wybaczył mi ten łostatni bochen chleba, tym bardzij, że wystołech swoje.

Tera zaś zastanawiom się nad zakupem agregatu - awaryjnie, bo ni mom łochoty drugi roz włazić do tyj samej rzeki. Niby w kryzysie som sobie telewizji robił nie byda, jednak sztormu nigdy za wiele. W chaupie padajom mi, że lepij bydzie jak szczela się w dekiel gumkom z batek, bo mie już nic nie pomoże. Jednak zakup agregatu tak mie łomotoł, że choćby z rolady przeciepać się na wodziona - to i tak go kupia. Nie byda ani jo, ani moja familia w chaupie po cimoku siedzioł i łopowiadoł ło bebokach niestworzone rzeczy. Taki prosty agregacik, taki maluśki, na pienć kilowatów to nawet mikrowela mi pociongnie, a jak sie upra to blok cały łoświetli. I nie byda jak ten łostatni krezus co w czasach kryzysu ciemne bryle łoblecze i łobojentny bydzie na sonsiedzkie losy. Jak woda bydzie szło plompać, to cało rasa z łokolicznych chaup bydzie mogła pysk sie łopłukać, młodych nakarmić i napoić, a jak wto bydzie mioł jeszcze dar to nawet za wypieki chleba sie chycemy. Ale niech nik nie godo, że sieja panika bo takie sytuacje zdarzać sie bydom coroz to czenścij. Niestety.

I tera wiem już ło co się rozchodzi jak godajom na mieście ło efekcie cieplarnianym. Dyć to człowiek napochoł i tera innymu wilkiem. Nic mie już na tym świecie nie zdziwi. Może wizjonerskie myśli sprawiły, że spisali mie już na straty. Zawsze jednak robia swoje i latem ruby mantel i rusówa w bagażniku woża, zaś zimom w moij furze idzie się nadziać na batki pływackie, kij łod wyndkorzy i łoliwa do łopalania. Pogoda u nos na łopak, co sprawio, że żoden nie zno dnia ani godziny kiedy coś piepsznie. Pieron mie biere, bo zamias zajmować się poważnymi sprawami człowiek zajmuje się pierdołami. Wyglondo tyż na to, że jak się w pora nie łobudzemy, to łobudzemy się ze zmaraszonymi ryncami w nachtopku - tako jes prawda. Padajom pogody się nie nasztalujesz jednak dziełem człowieka jes kompletno dewastacja środowiska co mo swoje nastempstwa. I tak sie myśla, jak miasto w kiery mieszkom - Pszczyna przikłado swoje rynce do efektu cieplarnianego, to jo swoje fuzekle sfijom, życiowe tobołki pakuja, pukeltasza zakładom i sie wyprowadzom choćby na pustynia. Bo jak nie zabieremy sie za to łod dołu, to góra nigdy na to nie wpadnie. Tak to już jes na tym świecie - i może taki jeden z drugim mo kajś w zolu szczajono atomówka i stoł bydzie łokoniem, bo gospodarka bydzie szwankować jednak jak sami nie posprzontomy sie własnego placu to nik tego za nos nie zrobi.

agw